Meibografia – obrazowanie gruczołów Meiboma

Badanie gruczołów meiboma

Gruczoły Meiboma to gruczoły łojowe, które znajdują się w tarczkach powiek. Gruczoły te syntezują i wydzielają lipidy oraz białka zapobiegające parowaniu łez, które są dostarczane do brzegu górnej i dolnej powieki oka.

Do diagnostyki morfologii gruczołów Meiboma używamy badania nazywanego Meibografią. Polega ono na wykonaniu zdjęć gruczołów w podczerwieni i ocenie prawidłowości ich wyglądu.
Meibografia jest badaniem bezbolesnym i nieinwazyjnym.

Meibografia wykonywana jest w Naszym Ośrodku przy użyciu najnowszej generacji aparatu Keratograph 5M.

Objawy, które mogą świadczyć o dysfunkcji gruczołów Meiboma:

• odczuwanie każdego mrugnięcia
• czucie suchości, podrażnienia lub piasku w oku
• pieczenie, klucie i zmęczenie
• stale odczuwanie dolegliwości w oku
• przejściowe uczucie ciała obcego
• nadmierne łzawienie
• problemy z czytaniem, spowodowane dyskomfortem
• chwilowe rozmycie obrazu ustępujące po kilkakrotnym mrugnięciu

Dysfunkcja gruczołów Meiboma MGD

(MeibomianGlandDysfunction) to przewlekłe zablokowanie ujść gruczołów Meiboma, któremu towarzyszą zmiany ilościowe lub jakościowe wydzieliny gruczołów. Dysfunkcja gruczołów Meiboma jest jedną z najczęściej spotykanych okulistycznych jednostek, powodujących szereg objawów, które nieleczone doprowadzają do upośledzenia widzenia.

• Nieprawidłowości te prowadzą do zaburzeń filmu łzowego, objawów Zespołu Suchego Oka, zapaleń brzegów powiek oraz zaburzeń powierzchni oka.

Jak się przygotować do meibografii?

Meibografia, czyli obrazowanie gruczołów Meiboma, nie wymaga specjalistycznego przygotowania. Pacjenci mogą jeść, pić i przyjmować stosowane na co dzień leki przed badaniem. Warto jednak pamiętać o tym, aby na wizytę w gabinecie zabrać ze sobą dokumentację medyczną z dotychczasowego leczenia lub procesu diagnostyki, a także skierowanie, jeśli zostało ono wystawione.

W naszym ośrodku przeprowadzamy również inne badania diagnostyczne, w tym badanie na ekranie Hessa, które umożliwia wykrycie takich dolegliwości jak m.in. zez.

Rekonwalescencja po meibografii

Meibografia nie wymaga specjalnej rekonwalescencji. Pacjent od razu po badaniu może funkcjonować. Zdarzają się jednak sytuacje, w których lekarz aplikuje na źrenice krople, które mają za zadanie je rozszerzyć na czas diagnostyki. Ich podanie może spowodować światłowstręt oraz pogorszenie jakości widzenia. Wówczas przez kilka godzin nie wolno prowadzić samochodu i wykonywać innych czynności, które wymagają w pełni sprawnego funkcjonowania narządu wzroku.