Topografia rogówki

Topografię rogówki wykonuje się przy użyciu keratografu komputerowego. Dzięki tym pomiarom możemy zdiagnozować nieprawidłowości rogówki, takie jak pourazowe lub pooperacyjne jej deformacje, astygmatyzm, stożek rogówki z oceną stopnia jego zaawansowania i ewentualnego postępu. Komputerowa keratometria jest stosowana w chirurgicznej korekcji wad wzroku. Pomaga też w doborze twardych soczewek kontaktowych. Wyniki pomiaru keratografu komputerowego przedstawione są graficznie w postaci tzw. mapy rogówki dwu- lub trójwymiarowej.

Sposób wykonania badania

Topografia rogówki to bezbolesne i nieinwazyjne badanie. Badany opiera brodę i czoło na podpórce przed oświetloną czerwonym światłem  czaszą, pokrytą współśrodkowymi, czarnymi pierścieniami, które odbijają  się na rogówce. W trakcie badania i patrzy na centralnie umieszczone białe światełko.

Odbicia pierścieni na rogówce,  ich szerokość i zniekształcenia ,rejestrowane są w trakcie badania i analizowane komputerowo a następnie przeliczane na promienie krzywizny rogówki. Ich graficzne zobrazowanie, dzięki użyciu barw jak przy mapie geograficznej, daje kolorowy obraz tzw. mapy rogówki. Może on być również przedstawiony przestrzennie, w postaci mapy 3D. Oprogramowanie aparatu umożliwia  bardzo  szczegółową analizę matematyczną powierzchni rogówki , opartą na szeregach  Fouriera oraz wielomianach Zernicke’a.

Topografia rogówki – zastosowanie

Zastosowanie tych narzędzi  jest bardzo pomocne przy ocenie stożka rogówki, szczególnie wykrywania jego postaci  wczesnych, przed wystąpieniem objawów klinicznych, stopnia jego zaawansowania, zmian po chirurgii refrakcyjnej, przeszczepach rogówki oraz po  urazach. Ułatwiają  też  dobór  soczewek kontaktowych twardych .

Program umożliwia  tworzenia map porównawczych – dla oceny ewentualnego postępu choroby. Mapę rogówki wykorzystujemy również do  obliczania mocy soczewki wewnątrzgałkowej wszczepianej do oka w trakcie operacji usunięcia zaćmy.