Badanie UBM oka

UBM – biomikroskopia ultradźwiękowa

Badanie UBM, czyli ultrabiomikroskopia (biomikroskopia ultradźwiękowa) jest niezastąpioną metodą diagnostyki przedniego odcinka oka. Do obrazowania struktur gałki ocznej wykorzystuje ona falę ultradźwiękową o wysokiej częstotliwości – przeciętnie od 35 do 50 MHz. Powyższa metoda umożliwia obrazowanie tkanek z elektroniczną dokładnością do 0,0484 mm. Penetracja wiązki ultradźwiękowej aparatu UBM wynosi około 6 mm, co daje możliwość pełnego obrazowania przedniego odcinka gałki ocznej. Przy odpowiedniej technice badania UBM możemy zobrazować całe ciało rzęskowe i obwodową siatkówkę.

Zalety badania UBM

• Możliwość uwidocznienia struktur tylnego odcinka gałki ocznej oraz przedniej części oczodołu. – cyklodializa, zmiany w zakresie siatkówki obwodowej i podstawy ciała szklistego, zmiany w zakresie soczewki np. ciała obce.)
• Możliwość oceny i pomiarów kąta przesączania, drożności irydektomii, głębokości komory przedniej, konfiguracji tęczówki (ocena patomechanizmu jaskry).
• Możliwość oceny komory tylnej oraz położenia sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej.
• Możliwość oceny struktur przedniego odcinka oka przy nieprzeziernych ośrodkach optycznych.

Sposób wykonania badania

Badanie UBM wykonuje się w pozycji leżącej. Po znieczuleniu rogówki, między powieki wsuwa się specjalną wanienkę (nasadka nagankowa), którą następnie wypełnia się solą fizjologiczną. W soli fizjologicznej zanurza się końcówkę sondy ultradźwiękowej. Obraz tkanek oka oglądany jest na ekranie monitora. Badanie jest zupełnie bezbolesne. Nie wymaga rozszerzenia źrenic. Wykonane w sposób delikatny i precyzyjny nie powoduje nawet zadrażnienia oka.

Główne wskazania do diagnostyki UBM

• Obiektywna gonioskopia – pomiary kąta przesączania, obrazowanie zatoki żylnej twardówki, ciała rzęskowego, tęczówki, soczewki (ocena patomechanizmu jaskry).