Badanie HRT

Skaningowa konfokalna oftalmoskopia laserowa

Badanie HRT jest nowoczesną, obiektywną metodą diagnozowania jaskry. Umożliwia ono wykrywanie wczesnych zmian jaskrowych, jeszcze przed pojawieniem się ich w polu widzenia. Aparat, wykorzystując skaningową, laserową tomografię siatkówki pozwala na uzyskanie obiektywnej oceny tarczy nerwu wzrokowego (tj. miejsca skupienia wszystkich włókien nerwowych z całego obszaru siatkówki).

Pomaga to w rejestrowaniu jaskrowych zmian tarczy nerwu wzrokowego oraz w śledzeniu ich progresji. W wyniku badania HRT uzyskujemy barwny, trójwymiarowy obraz tarczy nerwu wzrokowego, co ułatwia lekarzowi okuliście interpretację stwierdzonych zmian.

Zalety HRT

• Badanie szybkie i nieinwazyjne o wysokiej precyzji i rozdzielczości pomiarów
• Umożliwiające wykrywania nawet bardzo małych zmian w obrazie tarczy (do setnych części milimetra  dzięki zastosowaniu unikalnej technologii stabilizacji obrazu)
• Ułatwiające  i uzasadniające podjęcie decyzji co do rozpoczęcia, zmiany lub nawet powstrzymania sie od nieobojętnego, przewlekłego leczenia przeciwjaskrowego.

Technika badania HRT

Badanie HRT jest szybkie i bezbolesne, a polega na skanowaniu tarczy n. II przy pomocy światła laserowego o długości fali 670 nm. (zakres podczerwieni). Podczas gdy pacjent skupia wzrok na zielonym punkcie (niezbędne kilkusekundowe powstrzymanie się od mrugania). Światło lasera penetruje coraz głębsze warstwy tarczy n. II, co umożliwia uzyskanie wielu obrazów dwuwymiarowych. Obrazy te nałożone na siebie tworzą trójwymiarową mapę powierzchni tarczy n. II i przytarczowej siatkówki.

Główne wskazania do wykonania badania:

• Rozpoznanie jaskry
• Ocena dynamiki jaskry

Jaskra jest chorobą przewlekłą, w której uszkodzenie włókien nerwowych postępuje w miarę upływu czasu. W związku z czym postawienie rozpoznania tej choroby w oparciu o jedno badanie wykonane w danym czasie jest trudne, a często wręcz niemożliwe. Dlatego też podstawą diagnostyki jaskry jest monitorowanie zmian obrazu tarczy nerwu wzrokowego w czasie.

Oceny progresji neuropatii jaskrowej dokonuje się w oparciu o parametry stereometryczne tarczy nerwu II oraz analizę zmian topograficznych w czasie (TCA – Topographic Change Analisis). W tym celu konieczne jest uzyskanie poza badaniem wyjściowym przynajmniej dwóch badań kontrolnych HRT. Podczas badań kontrolnych HRT wynik pacjenta porównywany jest z jego własnym, poprzednim wynikiem, co uniezależnia go od oceny statystycznej oraz normatywnej bazy danych. Badania porównawcze HRT umożliwiają wykreślenie krzywych progresji zmian obrazu tarczy nerwu wzrokowego.

Wiemy jednak, że wraz z wiekiem fizjologicznie zmniejsza się liczba włókien nerwowych siatkówki. Kiedy więc stwierdzone zmiany w obrazie tarczy n. II są zmianami istotnymi? Wykazano, że jeżeli średnia znormalizowana wartość analizowanego parametru obniży się o więcej niż 0,05 w dwóch kolejnych badaniach to podejrzewamy jaskrę. Natomiast gdy do obniżenia dochodzi w trzech kolejnych badaniach to stanowi to potwierdzenie jaskry.

• Monitorowanie efektywności zarówno leczenia zachowawczego (farmakologicznego) jak i chirurgicznego.
• Obserwacja pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka rozwoju jaskry
• Polega na monitorowaniu ewentualnych zmian obrazu tarczy nerwu wzrokowego w czasie w oparciu o badania porównawcze HRT.

Częstość wykonywania badań kontrolnych HRT uzależniona jest od stopnia ryzyka rozwoju jaskry u danego pacjenta:

• Pacjenci wysokiego ryzyka (tj. Z wysokim ciśnieniem wewnątrzgałkowym, obciążeni pozytywnym wywiadem rodzinnym co do występowania jaskry, z cienką rogówką, niskim ciśnieniem tętniczym, migrenami) powinni wykonywać badania kontrolne hrt co 3-4 miesiące,
• Pacjenci niskiego ryzyka – 1 x w roku.
• Obserwacja pacjentów o nietypowym obrazie tarczy nerwy wzrokowego

W przypadku tarcz małych, tarcz dużych oraz tarcz nietypowych (np. pochyłych / skośnych), co do których to analiza statystyczna oprogramowania aparatu HRT nie ma zastosowania – istotna jest obserwacja w czasie obrazu danej tarczy nerwu wzrokowego, a wynik pierwszego badania HRT jest „punktem odniesienia” do badań kolejnych, a tym samym śledzenia ewentualnych zmian morfologii tarczy n. II w czasie.